- coś idzie w parze z czymś
- что́-л. сопровожда́ется че́м-л.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… … Słownik frazeologiczny
para — I ż IV, CMs. parze; lm D. par 1. «substancja w fazie gazowej, w temperaturze niższej od temperatury krytycznej» Para wodna. Para wodoru, cynku, alkoholu. Obłok, tuman, kłąb pary. Ciśnienie pary (w kotle). Para bucha, dymi, unosi się, idzie z… … Słownik języka polskiego
para — I. 1. Iść, ruszyć, pędzić itp. pełną, całą parą «iść, ruszyć, pędzić itp. z największą możliwą szybkością»: Okręt „Maurytania” szedł pełną parą ze zgaszonymi ogniami. B. Jasieński, Palę. Droga w świetle dziennym nie wydawała się taka zła, ruszyli … Słownik frazeologiczny
mgła — ż IV, CMs. mgle; lm D. mgieł 1. «zawiesina mikroskopijnych kropelek pary wodnej unosząca się nisko nad ziemią w postaci lekkiego obłoku, powstała w wyniku skroplenia oziębionej pary wodnej zawartej w atmosferze ziemskiej» Biała, lekka, gęsta,… … Słownik języka polskiego